โดยทั่วไปแล้ว การสร้างคาแรกเตอร์ตัวการ์ตูนสักตัวมักจะมีการอ้างอิงรูปลักษณ์หรือนิสัยจากคนที่มีตัวตนจริงๆ ทว่าเมื่อตอนที่ทีมแฮพฯ ได้พากันไปพักผ่อนที่หัวหิน และมีโอกาสสัมภาษณ์ร้านแผ่นเสียงที่นั่นเพื่อทำเล่ม happeing 'Vinyl Republic 2' นั้น เราก็ได้พบกับ อ้น-ชัยยุทธ พงศ์เพิ่มทรัพย์ ผู้จัดการร้าน ไวรัส ด็อกเตอร์ดูน สตูดิโอ (Virus Dr.Doon Studio) ณ โครงการซีน สเปซ (Seen Space) ที่กลายร่างเป็นคาแรกเตอร์ตัวการ์ตูนประจำร้าน หลังจากที่ได้พูดคุยกับเขาแล้ว เราก็อดไม่ได้ที่จะอยากแนะนำให้ทุกคนรู้จัก เพราะนอกจากรูปลักษณ์ภายนอกที่น่าสนใจ ที่มาที่ไปของชายคนนี้ก็น่าติดตามเหมือนฟังมิกซ์เทปที่มีบทเพลงหลากหลายแนวรวมอยู่ด้วยกัน

    จากเด็กหนุ่มเมืองสงขลาที่หลงใหลในเสียงดนตรี เดินทางจากบ้านมาเป็นหนุ่มนักศึกษาที่เมืองกรุง เขาเริ่มดำดิ่งสู่กระแสธารการทำงานแวดวงดนตรีกว่าสิบปี เริ่มจากการได้เป็นทีมงาน ทาวเวอร์ เรคคอร์ด ที่กลายเป็นแหล่งบ่มเพาะวิชาการขายและดนตรีให้กับเขา พนักงานในร้านส่วนใหญ่เป็นนักดนตรี เรื่องที่พูดคุยก็หนีไม่พ้นวงการเพลงและฟุตบอลตามประสาผู้ชาย โลกของอ้นจึงโอบล้อมไปด้วยเนื้อร้องและท่วงทำนองและความรู้เรื่องวงดนตรีทั้งหลาย หลังจากทำงานที่นั่นได้ 5 ปี เขาตัดสินใจลาออกไปหาประสบการณ์ใหม่ๆ แล้วก็ได้ทำงานร้านเครื่องเสียง ก่อนจะโดนขายฝันหลอกให้มาทำผับ ซึ่งสุดท้ายก็ไม่ได้เปิด อ้นมาทำงานที่ร้านแผ่นเสียง เรคโครูม ก่อนจะเปลี่ยนงานอีกครั้งมาได้ตำแหน่งผู้จัดการสาขาโซนดนตรีที่ร้าน บีทูเอส แต่แล้วเมื่อเขาได้พบกับ โลเล-ทวีศักดิ์ ศรีทองดี ในฐานะลูกค้า ด้วยรสนิยมความชอบและถูกชะตากัน โลเลจึงชักชวนอ้นมาทำงานด้วยกันในโปรเจกต์ไวรัส (Virus) ที่โลเลทำร่วมกับภรรยา แพร-นัดดา ศรีทองดี ที่โครงการซีน สเปซ คอมมูนิตี้มอลล์ริมทะเลแห่งแรกของไทย

    อ้นตัดสินใจอยู่ไม่นาน เป็นจังหวะที่เขาโดนแฟนสาวบอกเลิก จึงทำให้อ้นตัดสินใจตอบรับคำชวนที่ศิลปินหนุ่มยื่นข้อเสนอให้มาดูแลร้านแผ่นเสียงที่หัวหินทันที

    "สามเดือนแรกผมมาทำงานทุกวัน ไม่หยุดเลย ไม่มีอะไรทำก็มา ชอบบรรยากาศ มันเหมือนได้ทำงานในฝัน" อ้นระลึกถึงความทรงจำช่วงแรกในหัวหิน "เอาจริงเราก็อยู่ไม่ค่อยได้หรอก แต่อาศัยว่าเราทำงานด้านอื่นให้ตัวพื้นที่ด้วย พอดีที่นี่มีเครื่องเล่นดีเจ ผมก็ลองใช้ดู ใช้ไปใช้มาก็ได้มาเป็นดีเจ" อ้นเล่าด้วยท่าทีชิลล์ๆ

    และนอกจากแผ่นเสียงหลากหลายแนวแล้ว เราจะเห็นเครื่องดนตรีหลายชิ้นวางอยู่ในร้านนี้ด้วย

    "คอนเซปต์ของไวรัสคือเป็นพื้นที่ให้คนเข้ามาทำกิจกรรม อย่างฝั่งคาเฟ่ก็เป็นแกลเลอรีศิลปะ ฝั่งผมก็เป็นดนตรี เพราะฉะนั้นผมอยากรักษาสเปซและพยายามหาคนที่มีแพสชันในการเล่นดนตรีมาเล่น เราอยากให้ใครก็ได้มาเล่น ไม่จำเป็นต้องเล่นตามแพตเทิร์นที่ทุกคนวางไว้ เล่นได้เพลงเดียว เล่นไม่กี่คอร์ดก็ได้ แค่เล่นได้ก็ยอดเยี่ยมแล้ว" หนุ่มมาดเซอร์อธิบายความตั้งใจ

    "ผมตื่นเต้นกับร้านนี้เพราะในแต่ละวันเราอาจจะเจอใครที่ไม่คาดฝัน ไม่สามารถจินตนาการได้ว่าคนที่มาจะเป็นใคร ผมชอบความแปลกของคนที่มา ทั้งหมดถือเป็นความประทับใจ" อ้นเล่าถึงความสุขของการทำงานที่ ไวรัส ด็อกเตอร์ดูน สตูดิโอ ซึ่งนอกจากขายแผ่นเสียงแล้ว ร้านนี้ยังมีพื้นที่ให้ผู้ที่มีใจรักในเสียงเพลงมาเล่นดนตรีได้อีกด้วย

    นอกเหนือจากแพสชันทางดนตรีที่นับวันยิ่งฝังรากลึกของชายคนนี้ หากลองนำรูปของอ้นมาเรียงเปรียบเทียบกันตามเวลา สิ่งที่เราเห็นได้ชัดคือ บุคลิกและภาพลักษณ์ภายนอกของเขาก็เปลี่ยนไปตามงานที่ทำเช่นกัน จากหนุ่มผมสั้นท่าทางสะอาดสะอ้าน สมกับเป็นผู้จัดการ กลับกลายเป็นผู้ดูแลร้านมาดเซอร์ ไว้หนวดไว้เครา ปล่อยผมยาว ใส่เสื้อคลุม ดูคล้ายด็อกเตอร์ดูน ตัวการ์ตูนที่โลเลได้วาดไว้เมื่อครั้งทำหนังสือโลเลตูน เป็นตัวละครที่ขึ้นเรือไปตามหาเสียงในท้องทะเลแล้วกลับมาพร้อมกับแผ่นเสียงในกระเป๋าด้วยสภาพที่หนวดเครารกรุงรัง ซึ่งโลเลนั่นเองที่มีไอเดียให้อ้นกลายร่างเป็นคาแรกเตอร์ของเขาตัวนี้ และทำหน้าที่ดูแลร้านแผ่นเสียงแห่งนี้ไปด้วย ด้วยเหตุนี้ ทุกวันนี้คนใกล้ตัวอ้นหลายคนจึงติดเรียกเขาว่า ด็อกเตอร์ดูน 

    "ด็อกเตอร์ดูนเป็นใครมาจากไหนไม่มีใครรู้ แต่เขามาพร้อมแผ่นเสียง ผมคิดว่าวันหนึ่ง เขาจะต้องเปิดแผ่นเสียงนั้น เวลาถ่ายรูปเป็นด็อกเตอร์ดูน ผมมักจะหยิบแผ่นเสียงแผ่นหนึ่งมาถ่ายรูปด้วยบ่อยๆ นั่นคือ แผ่น แพท มาร์ติโน (Pat Martino) อัลบั้ม The Visit (1972) ใช้บ่อยมากจนเหมือนเป็นตัวแทนแผ่นเสียงที่ด็อกเตอร์ดูนถือแล้ว" ชายหนุ่มอธิบายถึงคาแรกเตอร์นี้ด้วยความตั้งใจ ราวกับว่าเขาเป็นส่วนหนึ่งของตัวการ์ตูนนี้ไปแล้วจริงๆ

    ทุกวันนี้อ้นมีความสุขดีกับการเป็นด็อกเตอร์ดูนและการดูแลร้านแผ่นเสียงริมทะเล เขายังรับหน้าที่เป็นดีเจประจำโครงการซีน สเปซ ด้วย และไม่แน่ว่าในอนาคต ไวรัส ด็อกเตอร์ดูน สตูดิโอ อาจจะมีโปรเจกต์ทางดนตรีสนุกๆ เกิดขึ้นอีกก็เป็นได้ หากถึงตอนนั้นต่อให้อ้นจะเปลี่ยนไปอีกแค่ไหน ทว่าความรักในดนตรีของเขาจะไม่มีทางเปลี่ยนไปแน่นอน