ถ้าลองคิดเล่นๆ ว่า สัตว์ชนิดไหนจะมาเป็นคู่แข่งความน่ารักของแพนด้าได้บ้าง เราคงคิดไปถึงตัวนาก ควอกกา อัลปากา หรือ คาปิบารา ที่หน้าตาดูบ้องแบ๊วขนปุยน่ารักจนทุกคนพร้อมเทใจให้ แต่ยังมีชายคนนึงคิดถึงสมเสร็จ สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมสีขาว-ดำ รูปร่างอวบ ตาเล็ก หูเล็ก จมูกเป็นงวงยืดหดได้ แล้วจับมาวาดเป็นคาแรกเตอร์จนคนหลงรักกันทั้งประเทศ เจ้าของคาแรกเตอร์ตัวนี้คือนักวาดภาพประกอบชาวไต้หวันที่ชื่อ เฉิง
"ต้นกำเนิดของตัวไหลโหม่ที่วาดขึ้นมา เกิดจากตอนที่มีหมีแพนด้าเกิดใหม่ที่สวนสัตว์ไทเปน่ะครับ แล้วผมก็คิดว่า เฮ้ย! สมเสร็จเขาก็เป็นสัตว์ที่มีสีขาว-ดำเหมือนกัน แต่ทำไมถึงไม่ดังเท่าหมีแพนด้า ทำไมคนไม่ให้ความสำคัญหรือไม่ไปชอบตัวสมเสร็จล่ะครับ ผมเลยวาดตัวนี้ขึ้นมา แล้วมองว่าเป็นคู่แข่งของหมีแพนด้าที่สวนสัตว์ไทเปซะเลย"
สมเสร็จตัวนี้มีชื่อว่า หม่าไหลโหม่ หรือเรียกสั้นๆ ว่า Laimo (ไหลโหม่) ซึ่งมีความหมายว่า สมเสร็จ ตรงตัว เพื่อให้คนรู้จักสัตว์ชนิดนี้มากขึ้น ไหลโหม่ปรากฏตัวครั้งแรกในปี 2012 ทางเพจเฟซบุ๊กที่เฉิงสร้างขึ้นเพื่อเผยแพร่ผลงานภาพวาดของเขา แล้วได้รับความนิยมอย่างสูง ด้วยคาแรกเตอร์กวนๆ ขี้เกียจ ขี้อิจฉา หมั่นไส้สิ่งต่างๆ อย่างออกนอกหน้า รวมถึงแสดงความคิดความรู้สึกในแง่ลบออกมาได้ด้วย จุดนี้เองทำให้คนชื่นชอบไหลโหม่ที่แตกต่างจากคาแรกเตอร์ตัวอื่นๆ ที่มีแต่ความน่ารักและมองโลกแง่บวกตลอดเวลา
เมื่อเฉิงเดินทางมากรุงเทพฯ เพื่อทำงาน Love of Siam with LAIMO ช่วงเดือนแห่งความรักในปี 2020 เราจึงมีโอกาสพูดคุยกับเขาถึงการทำงานในฐานะนักวาดภาพประกอบที่มีสมเสร็จเดินเคียงข้างมาตลอดหลายปีที่ผ่านมานี้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง
"ผมเริ่มวาดรูปตั้งแต่เด็ก พอถือปากกาได้ก็ชอบวาดรูปเลยครับ สิ่งที่ผมชอบในการวาดรูปคือ ผมสามารถวาดสิ่งต่างๆ ที่ชอบออกมาได้ด้วยตัวเอง สมัยเรียนผมชอบวาดรูปให้เพื่อนๆ เหมือนเป็นการสร้างความสุขให้เพื่อน ผมจะวาดเรื่องราวรอบตัวที่เหมือนกับเรื่องธรรมดาทั่วไป แต่วาดให้ดูมีสีสันมากขึ้น" เฉิงเล่าถึงพื้นฐานการวาดภาพของตัวเอง ซึ่งทำให้เขาตัดสินใจเลือกเรียนสาขา Digital Media Design ที่ Ming Chuan University ตามความชอบ
"พอจบมหาวิทยาลัยแล้วตอนนั้นผมยังไม่มีงาน แต่วาดรูปอยู่ที่บ้านไปเรื่อยๆ แรกๆ ที่บ้านก็สงสัยว่า เฮ้ย! นี่จะทำอย่างนี้ต่อเหรอ จะเป็นนักวาดภาพประกอบเหรอ แต่พอผมลงรูปที่วาดในโซเชียลมีเดียแล้วได้ผลตอบรับกลับมา ผมก็รู้สึกว่าเป็นคนโชคดีที่มีคนชื่นชอบผลงานเยอะอยู่นะครับ ดังนั้นการที่ผมมีอาชีพเป็นนักวาดภาพประกอบจึงมีความสุขมาก ผมรู้สึกดีใจที่ความชอบหรืองานอดิเรกของตัวเองสามารถเป็นอาชีพของผมได้ด้วย"
นอกจากเฉิงจะสร้างสรรค์ไหลโหม่ขึ้นมาเพื่อเป็นคู่แข่งกับแพนด้าในสวนสัตว์ไทเปแล้ว เขายังมีการตั้งคาแรกเตอร์ไหลโหม่ให้เป็นเหมือนเพื่อนร่วมงานของเขา ที่สะท้อนมุมมองที่เขามีต่อเหตุการณ์รอบตัวขณะที่ช่วยกันทำงานหาเงิน ผลงานช่วงแรกของเฉิงจะเป็นเรื่องราวในชีวิตประจำวันที่เขาอยากบ่นออกมา อย่างฤดูหนาวที่ไต้หวันอากาศหนาวเย็นมาก พอตื่นแล้วไม่รู้สึกว่าอยากจะทำอะไรเลย อยากอยู่บนเตียงอย่างเดียว หรือช่วงที่เขายังเรียนอยู่ จะต้องส่งงานไปประกวดด้านศิลปะต่างๆ ซึ่งเขาก็รู้สึกว่าเบื่อหรือเหนื่อย ก็วาดสิ่งเหล่านี้เป็นการระบายความรู้สึกและเรื่องราวในชีวิตของเขาออกมา
พอช่วงท้ายๆ ของปีแรก เพจเฟซบุ๊กของเขามียอดผู้ติดตามเพิ่มขึ้นมาก เขาจึงออกแบบผลิตภัณฑ์ที่เป็นสินค้าของตัวเองออกจำหน่าย และมีงานวาดภาพประกอบเข้ามาเรื่อยๆ หลังจากนั้นไม่นาน HIM International Music ค่ายเพลงในไต้หวันที่เปิดแผนกใหม่ขึ้นมาเพื่อดูแลศิลปินที่เป็นนักวาดภาพประกอบโดยเฉพาะ ก็ติดต่อเข้ามาให้เขาเป็นศิลปินในสังกัด
"ส่วนตัวผมชอบวาดต้นไม้หรือสัตว์ที่คนรู้จักน้อยและไม่ค่อยเห็นในชีวิตประจำวันอยู่แล้ว พอไหลโหม่ดังขึ้นมา ผมรู้สึกว่ามันเหลือเชื่อมากๆ ทั้งประทับใจและอัศจรรย์ที่ผมสามารถทำให้สมเสร็จมีคนรู้จักมากขึ้น เพราะก่อนหน้าที่จะมีคาแรกเตอร์ตัวนี้ คนไต้หวันไม่ค่อยรู้จักสมเสร็จ พอผมสร้างคาแรกเตอร์นี้ขึ้นมาก็มีคนรู้จักเยอะมากๆ"
ลักษณะนิสัยที่ไม่เหมือนใครนี้ทำให้ไหลโหม่กลายเป็นคาแรกเตอร์หนึ่งที่สินค้าต่างๆ ต้องการร่วมงานด้วย ดังนั้นนอกจากสินค้าหมวดต่างๆ ที่เฉิงออกแบบเพื่อจำหน่ายเองแล้ว เขายังพาไหลโหม่ไปปรากฏตัวอยู่บนผลิตภัณฑ์ต่างๆ ภายในประเทศไต้หวันมากมายหลายประเภท เช่น กระบอกน้ำ ร่ม ขนม เครื่องดื่ม ชุดเครื่องนอน เครื่องสำอาง หมวกกันน็อก คอนแทกต์เลนส์ ก่อนที่จะเดินทางออกนอกประเทศไปอยู่บนตู้รถไฟเพื่อสนับสนุนให้คนไต้หวันไปท่องเที่ยวที่เกาะเซบุ ประเทศญี่ปุ่น แล้วมาสร้างเขาวงกตสีสดใสและห้อยตัวอยู่ตามทางเดินเชื่อมสยามเซ็นเตอร์กับสยามดิสคัฟเวอรี่ที่เมืองไทยอีกด้วย
"ผมอยากขยายตลาดไปต่างประเทศ เพราะรู้สึกว่าคนไต้หวันรู้จักตัวไหลโหม่กันเกือบทุกคนแล้ว และสิ่งที่ผมอยากจะทำหรือว่าทำได้ก็แทบจะเคยทำหมดแล้ว เพราะฉะนั้นผมอยากเปิดตลาดต่างประเทศบ้าง เหตุผลที่เลือกประเทศญี่ปุ่น เพราะวงการคาแรกเตอร์ที่ญี่ปุ่นบูมมากและแอ็กทีฟมาก ส่วนที่เดินทางมาประเทศไทยครั้งนี้ เพราะผมรู้สึกว่าคนไทยยอมรับสิ่งใหม่ๆ แล้วคิดว่าคาแรกเตอร์ไหลโหม่น่าจะเหมาะกับคนไทยด้วย อย่างงานที่สยามเซ็นเตอร์ ผมก็ใช้สีชมพูมาเพิ่มสีสันให้กับไหลโหม่อย่างที่ไม่เคยทำมาก่อน เพื่อให้เข้ากับธีมวาเลนไทน์และความชอบของคนไทยครับ ผมอยากถือโอกาสที่เข้าตลาดประเทศไทยนี้ให้ไหลโหม่มีสีสันมากขึ้น คือฉีกความเป็นขาว-ดำแบบเดิมๆ"
ถึงไหลโหม่จะร่วมงานกับแบรนด์สินค้าต่างๆ มาแล้วมากมาย แต่เฉิงก็ยังมีความฝันว่าอยากทำงานร่วมกับสายการบินดูบ้าง เหมือนกับที่ EVA Air จับมือกับ Sanrio เพื่อตกแต่งเครื่องบินทั้งลำเป็นธีม Hello Kitty มาแล้ว นอกจากนั้นที่ผ่านมาเขาเคยกระโดดไปสร้างผลงานร่วมกับคาแรกเตอร์ Gudetama ที่ชวนกันนอนขี้เกียจในช่วงหนึ่ง แต่ยังมีคาแรกเตอร์ในฝันที่เขาชื่นชอบอย่าง จิบิ มารุโกะจัง ที่ยังอยากร่วมงานด้วยมากๆ อยู่ด้วย
"การทำงานทุกวันนี้ผมมีความสุขมากๆ ตอนทุกครั้งที่แชร์โพสต์แล้วมีผลตอบรับที่ดีกลับมาจากแฟนคลับ ผมจะรู้สึกมีความสุขและอิ่มใจมากๆ อีกโมเมนต์นึงคือเวลามีสินค้าใหม่ออก แล้วมีคนทักเข้ามาว่าหาซื้อสินค้าไม่ได้ เพราะว่าหมดเกลี้ยงภายในไม่กี่นาที ผมจะรู้สึกภูมิใจและมีความสุขมากๆ ความรู้สึกนี้ไม่ต่างกับตอนวาดรูปแรกๆ เลย เพราะมันคือการได้รับความรู้สึกที่ดีกลับมาสำหรับหัวใจของผม ผมมีความสุขกับการที่ทุกคนชอบผลงานเหมือนตอนที่เคยวาดให้เพื่อนๆ ดู แล้วเพื่อนชมว่าตลกดี สวยดี น่ารักดี แค่คนที่ส่งความรู้สึกนั้นกลับมาเปลี่ยนเป็นแฟนคลับของผมครับ"
สำหรับตัวเขาเองที่ทำงานอย่างต่อเนื่องมาตลอดหลายปีอาจจะพบกับภาวะหมดไฟอยู่บ้าง แต่เมื่อไรที่รู้สึกอย่างนั้น เขาจะหาเวลาเดินทางท่องเที่ยวต่างประเทศเพื่อค้นหาแรงบันดาลใจจากสิ่งใหม่ๆ ทั่วโลก มาใช้ในการออกแบบ การวาดรูป และสร้างคอนเทนต์ของตัวเองด้วย
ในยุคที่นักวาดและนักสร้างสรรค์สามารถทำผลงานและเผยแพร่งานผ่านโซเชียลมีเดียได้ด้วยตัวเอง ทำให้การเป็นนักวาดภาพประกอบในไต้หวันมีการแข่งขันที่ค่อนข้างสูง เฉิงเล่าให้ฟังว่าช่วง 2-3 ปีแรกที่เขาเป็นนักวาดภาพประกอบ ก็มีคนชอบวาดรูปและทำภาพประกอบทางออนไลน์กันเยอะมาก แต่ช่วงหลังคนรุ่นใหม่จะเน้นการเป็นยูทูบเบอร์มากขึ้น ส่วนตัวเขาคิดว่าการที่ตัวเองยังมีพื้นที่ในฐานะนักวาดภาพประกอบของไต้หวันอยู่ เพราะการสร้างงานที่มีเอกลักษณ์
"สิ่งสำคัญคือต้องรักษาความเป็นตัวเองนะครับ อย่าไปพยายามที่จะเหมือนใครคนอื่น เพราะว่าการมีเอกลักษณ์ของตัวเอง จะทำให้คนติดตามเรามากขึ้น"
นอกจากนั้นเขายังให้คำแนะนำกับนักวาดภาพประกอบรุ่นใหม่ๆ ว่า "คำแนะนำของผมคือต้องมีจิตใจที่เข้มแข็งนะครับ เพราะการเป็นนักวาดภาพประกอบที่จะเผยแพร่ผลงานของตัวเองในช่องทางออนไลน์สมัยนี้ มีคนวิจารณ์เยอะมาก ชาวโซเชียลถ้าไม่ชอบก็จะด่ารุนแรงไปเลย ผมอยากให้คำแนะนำว่า เตรียมใจไว้ด้วยนะ และอย่าไปซีเรียสกับคำวิจารณ์พวกนี้ ถ้าอยากยึดการวาดภาพประกอบเป็นอาชีพจริงๆ ต้องเป็นคนที่รักการวาดรูป เพราะมันต้องใช้แพสชั่น ซึ่งแพสชั่นนี้สักวันจะหมดลง ดังนั้นจึงต้องรักสิ่งนี้ไว้ตลอดเพื่อเป็นแรงผลักดันในการทำอาชีพนี้ อีกอย่างที่อยากเตือนไว้จากประสบการณ์ของผมเองคือ อย่าลงทุนทำสินค้าของตัวเองจนหมดตัว เพราะมันเป็นความเสี่ยง"
สำหรับคนไทยที่เห็นผลงานของเขาที่สยามเซ็นเตอร์กันบ้างแล้ว เร็วๆ นี้เขาบอกว่ากำลังมีสติกเกอร์ไลน์ไหลโหม่เวอร์ชันภาษาไทยออกมาให้ดาวน์โหลดกันด้วย ติดตามได้ทางเพจเฟซบุ๊ค LAIMO Thailand ไลโม และหากมีโอกาสเดินทางไปประเทศไต้หวัน สามารถแวะไปชมและเลือกซื้อสินค้าของเขาได้ที่ Fandora Shop ในร้านหนังสือ Eslite สถานีรถไฟใต้ดิน Taipei Station เผื่อว่าจะได้สินค้าของตัวสมเสร็จกวนๆ นี้ไปลองใช้กันดูบ้าง
4785 VIEWS |
นักเขียน ผู้ใช้พื้นที่ในเวลาว่างไปกับการอ่านหนังสือ ดูหนัง ฟังเพลง ขี่จักรยาน อ่านการ์ตูน เล่นเลโก้ ฯลฯ โดยเชื่อเต็มหัวใจว่าเวลาที่หมดไปกับความรื่นเริงนี้สามารถเติมเต็มชีวิตได้อย่างมีประสิทธิภาพ
ที่ปรึกษาทีม happening shop, เจ้าของเพจเฟซบุ๊กและหนังสือ 'ญี่ปุ่นอุ่นอุ่น', นักเขียน ช่างภาพโฟโต้บุ๊ก 'Nagasaki Light' และไกด์บุ๊ก 'Kagawa Memories' นอกจากภาพถ่ายและงานเขียน สิ่งที่เธอสนใจเป็นพิเศษคือการนั่งสมาธิและการโปรยมุขไม่ขำ