จากบทหนึ่งในเล่ม:

แมวไม่มีวันจันทร์
ไม่ได้เฝ้ารอวันศุกร์ เพื่อจะได้มีความสุขเหมือนมนุษย์
ทุกวันคือวันแมว
แมวไม่ขึ้นอยู่กับวันเวลา ไม่ถูกกำกับด้วยตัวเลข

ต่างจากมนุษย์ที่เข้างานแปดโมงเช้า ออกห้าโมงเย็น จะต้องเรียนจบ ทำงาน ตอนอายุเท่านี้ ยอดเงินในบัญชี ยอดไลก์ในเฟซบุ๊ก แต่งงาน มีรถ มีบ้านก่อนอายุ 30 ปล่อยให้ตัวเลข กดดัน คาดหวัง โบยตี

แมวไม่นึกถึงอดีตที่ล่วงมาแล้ว ไม่กังวลกับอนาคตที่ยังไม่มาถึง อยู่กับปัจจุบัน นั่นจึงทำให้มันเป็นอิสระ
แมวไม่ขายความสุขวันนี้เพื่อใช้ในอนาคต ง่วงตอนนี้ ก็นอนเดี๋ยวนี้ นอนวันนี้ให้ดีที่สุด

แมวไม่เอาชีวิตไปเปรียบเทียบกับใครจึงไม่ทุกข์ ไม่มีแข่งขันการนอนสำหรับแมว ไม่มีใครมอบถ้วยรางวัลให้แมวที่นอนเก่ง ง่วงก็นอน นอนเท่าที่อยากนอน ตื่นมาหาว ไม่จำเป็นต้องหาวให้ดูดี เซลฟี่รูปหาวให้น่ารัก หาวเพราะหาว หาวเป็นธรรมชาติ เหมือนหิวก็กิน
เหมือนใบไม้ร่วง ใบไม้ร่วงเป็นกิริยา ร่วง หล่น เรียบง่าย และสงบ เห็นเท่าที่เห็น เป็นเท่าที่เป็น ไม่ปรุงแต่ง

ค่อยๆ ไปในแต่ละวัน ใช้ชีวิตเหมือนมะม่วงที่สุกตามฤดูกาล ไม่เร่งรีบ
ต้นมะม่วง ถั่วงอก ดอกกุหลาบ ทุกชีวิตมีช่วงเวลาผลิบานต่างกัน

แมวหาความสุขได้ง่ายๆ ไม่ต้องการทรัพย์สิน ชื่อเสียง กระหายเพียงความรัก เสรีภาพ และของอร่อย บางครั้งแค่นั่งมองก้อนเมฆแปลงร่าง ดูฝูงมดอพยพหนีฝนที่กำลังตั้งเค้า อ่านบทกวีจากสายน้ำ ดูแสงแดดพลอดรักกับใบไม้ ดึกๆ มีนัดกับหมู่ดาวนั่งคุยยันเช้าแล้วหาวหลับไป...