ซันเดย์ คิดส์ : เด็กแล้ว…เป็นอะไรก็ได้

    "โตแล้ว...ไปไหนก็ได้"

    ประโยคกวนๆ แบบนี้หลายคนน่าจะเคยใช้เวลาโดนถามจู่โจมว่า "ไปไหนอะ" แล้วขี้เกียจตอบก็ใช้แก๊กนี้ตัดบทเป็นอันจบบทสนทนา แต่สำหรับ โป๊ยเซียน-ปราชญา มหาเปารยะ หญิงสาวรูปร่างกะทัดรัดวัย 23 ปี ซึ่งก็ถือว่า 'โตแล้ว' จะไปไหนก็ได้เหมือนกัน เธออาจจะไม่ได้สนใจเรื่องจะ 'ไปไหน' มากไปกว่าให้ความสำคัญกับเรื่อง 'เป็นอะไร' 

    นิสิตสาวที่เพิ่งจบการศึกษาจาก สาขาวิชาเรขศิลป์ คณะศิลปกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยมาได้หนึ่งปีหมาดๆ คนนี้ก็เหมือนกับใครหลายคนที่ยังหลงรักชีวิตในวัยเด็กอยู่ เธอจึงใช้พื้นที่ในโลกออนไลน์เปิดเพจเฟซบุ๊กเพื่อปล่อยร่างเด็กในตัวเธอออกมาในขณะที่กำลังเรียนอยู่ชั้นปีที่ 4 ผ่านงานภาพประกอบ (illustrator) และการ์ตูนช่อง โดยใช้ชื่อว่า 'ซันเดย์ คิดส์ (Sundae Kids)' 

ซันเดย์ ไม่ใช่ไอศกรีมโคนธรรมดา แต่มันมีการตกแต่ง เป็นการนำสิ่งที่เราชอบมาโปะรวมกัน แล้วเวลาเราพูดถึงคำนี้ก็จะนึกถึงสีหวานๆ สีพาสเทล ส่วน Kids ก็คือความเป็นเด็กในตัวเรา

    "ซันเดย์ ไม่ใช่ไอศกรีมโคนธรรมดา แต่มันมีการตกแต่ง เป็นการนำสิ่งที่เราชอบมาโปะรวมกัน แล้วเวลาเราพูดถึงคำนี้ก็จะนึกถึงสีหวานๆ สีพาสเทล ส่วน Kids ก็คือความเป็นเด็กในตัวเรา" เธอเล่าถึงที่มาของชื่อเพจขวัญใจสาวๆ ที่ปัจจุบันมีผู้ติดตามมากกว่า 60,000 คนในเฟซบุ๊ก

     "ตอนเด็ก เราเป็นคนที่ทำกิจกรรมเยอะมาก ทำทุกอย่าง ร้องเล่นเต้นรำวิชาการ เข้าประกวดมาหมด อยากทำอะไรก็ได้ทำ แต่พอเริ่มโต สิ่งที่อยากทำมักจะมีโอกาสได้ทำน้อยลงเพราะเรารู้สึกแคร์อย่างอื่นมากขึ้น เราคิดว่าถ้าเรารำ คนจะมองเรายังไง ถ้าเต้น ถ้าร้องเพลง คนจะมองเราเป็นยังไง และเพจนี้แหละที่จะทำให้เราได้กลับมาทำสิ่งที่เราอยากทำอีกครั้ง" เธอย้ำถึงความสำคัญในวัยเด็กที่เป็นแรงผลักดันในการสร้างสรรค์

    ด้วยคาแรกเตอร์เฉพาะตัวของซันเดย์คิดส์ที่พูดถึงทัศนคติของหญิงสาวคนหนึ่งที่น่าจะตรงความรู้สึกนึกคิดของบรรดาสาวๆ หลายคน ทั้งเรื่องความรักที่มีต่อการกินมากกว่าความตั้งใจจะไดเอต หรือความสัมพันธ์ต่างๆ ตั้งแต่การตกหลุมรัก ไปจนถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นในชีวิตประจำวันเมื่อมีคู่รัก ซึ่งงานของเธอเหล่านั้นได้รับแรงบันดาลใจมาจากประสบการณ์ที่เกิดขึ้นจริง ทั้งกับตัวเองและที่เคยเห็นจากคนรอบตัว

    แฟนเพจทั้งหลายอาจจะจำกัดความไปแล้วว่าซันเดย์คิดส์เป็นนักวาดภาพประกอบและนักวาดการ์ตูน แต่ร่างเด็กของโป๊ยเซียนย้ำว่า ไม่! ซันเดย์คิดส์เป็นได้ทุกอย่าง เป็นแบรนดิ้ง เป็นไลฟ์สไตล์ เพราะเธอเองก็ใช้พื้นที่ตรงนี้ในการทำสิ่งที่อยากทำ ไร้ขอบเขตเหมือนเด็กคนหนึ่งที่อยากทำอะไรก็ต้องได้ทำ วิธีคิดเช่นนี้เองที่ทำให้เธอออกร้านขายไอศกรีมตามอีเวนต์ต่างๆ มาแล้ว โดยออกแบบป๊อปอัพสโตร์และถ้วยกระดาษด้วยตัวเอง อ้อ เธอทำโคนไอศกรีมเองด้วยนะ รวมไปถึงในบทบาทของศิลปิน เธอก็ผ่านมาแล้วกับ 'Kid Within นิทรรศการเดี่ยวครั้งแรกที่ว่าด้วยเรื่องราวของความเป็นเด็กในตัวเองที่ถูกหลงลืมไปตามกาลเวลา ที่เธอปล่อยพลังสร้างสรรค์งานหลายเทคนิคทั้งงานเพนต์มือ ภาพสเก็ตช์ ตุ๊กตากระดาษ การ์ตูน และงานภาพประกอบที่เธอถนัด

    หลังจบนิทรรศการไปเมื่อเดือนกันยายนที่ผ่านมา ผู้คนที่แวะมาเยี่ยมชมงานที่โรงแรม Pullman Bangkok Hotel G สีลม มากหน้าหลายตาเป็นมาตรวัดเล็กๆ ได้ว่าซันเดย์คิดส์มีแฟนของตัวเองไม่น้อยเลย และเป็นบันไดก้าวแรกไปสู่การทำความเข้าใจของทุกคนว่า

    ซันเดย์คิดส์ เด็กแล้ว เป็นอะไรก็ได้

    ถัดจากนี้คงต้องรอดูกันต่อไปว่าเด็กหญิงคนนี้จะขยายขอบเขตของตนเองให้พวกเราได้เซอร์ไพรส์กันแค่ไหน

Favorite Something
  •   Get Out (2017), Mother! (2017), 20th Century Women (2016)
  •   Damien Rice, Bill Withers
  •   Killing and Dying - Adrian Tomine, นางไม้ - เป็นเอก รัตนเรือง, Slamdunk
  •   Damien Chazelle (La La Land, Whiplash), Adrian Tomine

เดือนเพ็ญ จุ้ยประชา

นักเขียนและกองบรรณาธิการที่พบเจอตัวได้ตามหอศิลป์และร้านหนังสือ ชอบกินแซลมอนและชาบู อยากแก่ไปเป็นคุณป้าใจดีและมีฝูงแมวห้อมล้อม

วรรณวนัช บูรพาเดชะ

ที่ปรึกษาทีม happening shop, เจ้าของเพจเฟซบุ๊กและหนังสือ 'ญี่ปุ่นอุ่นอุ่น', นักเขียน ช่างภาพโฟโต้บุ๊ก 'Nagasaki Light' และไกด์บุ๊ก 'Kagawa Memories' นอกจากภาพถ่ายและงานเขียน สิ่งที่เธอสนใจเป็นพิเศษคือการนั่งสมาธิและการโปรยมุขไม่ขำ