Review : Phum Viphurit: Manchild

    หลังจากที่เปิดตัวด้วยซิงเกิล Adore ชื่อของ Phum Viphurit หรือ ภูมิ-วิภูริศ ศิริทิพย์ ศิลปินจากค่าย แรทส์ เรคคอร์ดส (Rats Records) ก็เริ่มเป็นที่รู้จักจากเพลงจังหวะน่ารักที่ใครได้ยินก็โยกย้ายตามได้ รวมถึงเนื้อหาเพลงที่คล้ายว่ากำลังดูหนังรักฝรั่งดีๆ เรื่องหนึ่ง ทว่าใครจะไปเชื่อว่าเบื้องหลังเสียงนุ่มๆ และบทเพลงภาษาอังกฤษที่เขาทั้งแต่งและร้องเองนี้จะมาจากเด็กหนุ่มวัย 20 ต้นๆ เท่านั้น 

    Manchild คือชื่ออัลบั้มชุดแรกในชีวิตของเด็กหนุ่ม ประกอบไปด้วย 9 แทร็กที่ให้อารมณ์หลากหลายบ่งบอกถึงความเป็นตัวตนของภูมิได้เป็นอย่างดี  แน่นอนว่าเขาคนนี้รับหน้าที่แต่งเพลงและอัดเสียงกีตาร์อะคูสติกด้วยตนเองทั้งหมด จากบทสัมภาษณ์ระหว่างทีมแฮพฯ กับเขาใน happening ฉบับที่ 98 ตั้งแต่ 2 ปีที่แล้ว ทำให้ทราบว่าครอบครัวของภูมิโดยเฉพาะคุณแม่และพี่ชายชื่นชอบการร้องเพลงมากถึงขนาดเข้าร่วมการประกวดร้องเพลงอยู่บ่อยๆ ภูมิไปเรียนและอาศัยอยู่กับครอบครัวที่ประเทศนิวซีแลนด์ตั้งแต่อายุ 9 ขวบ จึงทำให้เขาใช้ภาษาอังกฤษได้อย่างคล่องแคล่ว เขาผันตัวจากผู้ฟังมาเป็นผู้สร้างดนตรีเมื่อได้กีตาร์ตัวแรกตอนอายุ 14 และเริ่มต้นหัดเล่นเองจากคลิปในยูทูบจนเก่ง ก่อนจะรู้สึกเบื่อที่ต้องเล่นเพลงของคนอื่นจึงได้นำทักษะการเขียนกลอนที่ได้จากวิชาปรัชญามาลองเขียนเพลงเองและได้อัดคลิปลงยูทูบในเวลาต่อมา จนเมื่อเขากลับมาที่ไทย ไตเติ้ล-ปฏิภาณ สุวรรณสิงห์ นักร้องนำวง The Whitest Crow ก็ได้ชักชวนเด็กอายุ 18 ในตอนนั้นเข้าสู่วงการเพลง จนกลายมาเป็นศิลปินอย่างทุกวันนี้

    อัลบั้มปกสีเหลืองสดใสนี้เปิดด้วยเพลงจังหวะสนุกๆ เนื้อหาโรแมนติกเล็กๆ กับแทร็คที่ชื่อว่า Strangers in a Dream ที่ตัดออกมาเป็นซิงเกิลเมื่อปีที่แล้ว นอกจากดนตรีที่น่ารักสวยงามเข้ากับเนื้อเพลงที่เหมือนพาเราหลุดไปในดินแดนแห่งความฝันแล้ว มิวสิกวิดีโอเพลงนี้ก็น่ารักเหลือแสนจนอยากวนดูซ้ำหลายๆ รอบ ก่อนจะต่อด้วยเพลง Run ที่ผ่อนจังหวะลงมาเล็กน้อย ซึ่งมาพร้อมกับเสียงร้องนุ่มๆ และดนตรีที่ไพเราะ เป็นงานเพลงที่ฟังง่ายและพร้อมที่จะโยกตัวตามไปกับเนื้อเพลงที่บอกให้เราวิ่งหนีจากความเจ็บปวดเพื่อไปเจอโลกใหม่ๆ

    เมื่อมีเพลงเร็ว ย่อมต้องมีเพลงช้ามาเบรกอารมณ์กันบ้าง หนุ่มน้อยของเราได้วางแทร็คจังหวะเนิบช้ามาให้ 2 เพลงติดกับ The Art of Detaching One's Heart และ Trial & Error ซึ่งเพลงแรกได้นักร้องสาวจาก Jenny & The Scallywags มาร่วมร้องด้วย ทำให้บทเพลงรักหม่นเศร้านี้ให้อารมณ์ของความสูญเสียได้สมบูรณ์ยิ่งขึ้น ก่อนจะตามมาด้วยเพลงเศร้าที่ให้อารมณ์คล้ายเพลงก่อนหน้า แต่แตกต่างไปด้วยเสียงร้องที่มาเสริมในท่อนฮุคของนักร้องสาวจากวง Part Time Musicians และท่อน 'Where did you go? My love, where did you go?' ที่ตอกย้ำอารมณ์ของเพลงได้ชัดเจน

    และเมื่อแทร็คที่ 5 เริ่มมาพร้อมกับสียงร้องของภูมิ ก็ทำให้รู้เลยว่าต้องเป็น Adore บทเพลงที่ทำให้หนุ่มน้อยเป็นที่รู้จักในวงกว้าง ด้วยดนตรีป๊อปที่ใครๆ ก็เข้าถึงได้ รวมถึงเนื้อเพลงมีช่วงให้ร่วมร้องด้วยได้อย่างสนุกสนาน ถือว่าเป็นเพลงที่ใช้เล่นสดได้ดีมีเสน่ห์ทีเดียว ตามมาด้วย Paper Throne ที่ยังคงความสนุกได้อย่างต่อเนื่องกับลูกเล่นกีตาร์ที่ทำออกมาได้อย่างน่าสนใจ ก่อนจะกลับมาตัดอารมณ์อีกรอบด้วยเพลง Beg ที่ดูมีความดิบและเรียบง่ายกว่าเพลงอื่นๆ ด้วยกีตาร์โปร่งและเสียงร้องนุ่มๆ ก่อนจะผ่อนอารมณ์ในตอนท้ายได้อย่างเอื่อยช้าและสวยงาม

    Long Gone เพลงรักเศร้าๆ ที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับการจากลา ซึ่งเจ้าของเพลงตั้งใจให้เป็นจดหมายลาระหว่างเขากับประเทศนิวซีแลนด์ นอกจากดนตรีที่ชวนเต้นพลิ้วๆ แล้ว มิวสิกวิดีโอเองก็เป็นธีมย้อนยุคที่ชวนให้นึกถึงยุค 80 ก่อนจะปิดท้ายด้วยเพลงที่มีชื่อย้อนแย้งอย่าง Sweet Hurricane ที่พาร์ตดนตรีมีความน้อยแต่พอดี ฟังแล้วชวนให้รู้สึกโหวงๆ โหยหาบางสิ่งบางอย่าง นับเป็นแทร็คปิดจบอัลบั้ม Manchild ได้อย่างลงตัว

    ภูมิเคยกล่าวในตอนที่ให้สัมภาษณ์กับพวกเราว่า เขาได้รับอิทธิพลจากวงอินดี้ต่างประเทศอย่าง Young the Giant และ Bombay Bicycle Club ถึงขนาดอยากเป็นอย่างบุคคลเหล่านั้น  จึงไม่แปลกใจเลยหากใครหลายคนเมื่อได้ฟังเพลงของภูมิแล้วจะนึกถึงการร้องและดนตรีของสองวงนี้ อย่างไรก็ตาม เด็กหนุ่มวัย 20 ต้นๆ คนนี้กลับนำประสบการณ์และพรสวรรค์ที่มีมาสร้างสรรค์งานเพลงใหม่จนเกิดเป็นลายเซ็นของเขาเองได้อย่างมีเอกลักษณ์ หากมีคนขอให้เราแนะนำอัลบั้มเพลงโฟล์กป๊อปที่ชอบในตอนนี้ Manchild คงเป็นหนึ่งในรายชื่อนั้นอย่างไม่ต้องสงสัย

    กล่าวได้ว่าสตูดิโอชุดอัลบั้มแรกของภูมิ ถือเป็นเครื่องการันตีถึงแนวทางที่ชัดเจนของเขาได้อย่างเต็มภาคภูมิ และผลงานเพลงของเขาก็ทำหน้าที่เป็นสมุดบันทึกความเติบโตที่ค่อยๆ เปลี่ยนแปลงไปตั้งแต่วัยเด็กจนเป็นชายหนุ่ม เหมือนกับชื่ออัลบั้ม Manchild ที่เป็นการรวมกันของสองคำที่บ่งบอกความเป็นเขาได้เป็นอย่างดี 

    แล้วแบบนี้จะไม่ให้ I adore you ได้อย่างไรล่ะหนุ่มภูมิ


เดือนเพ็ญ จุ้ยประชา

นักเขียนและกองบรรณาธิการที่พบเจอตัวได้ตามหอศิลป์และร้านหนังสือ ชอบกินแซลมอนและชาบู อยากแก่ไปเป็นคุณป้าใจดีและมีฝูงแมวห้อมล้อม