Yena ประกอบไปด้วย กุล (กีตาร์, ร้อง), โฟน (เบส, ร้อง) และ เย (กลอง, ร้อง) เป็นวงร็อกเพื่อชีวิตจากกรุงเทพมหานคร ที่มีการเล่าเรื่องตีแผ่สังคมและเรื่องราวต่างๆ ได้อย่างยอดเยี่ยมและได้รับความนิยมเฉพาะกลุ่ม เคยร่วมแสดงในเทศกาลและงานดนตรีในประเทศไทยมาแล้วมากมาย เช่น งาน Fungjai Crossplay A Side Concert และ เทศกาล Big Mountain Music Festival เป็นต้น

    ในยุคที่ซีนดนตรีนอกกระแสมีแต่วงที่ทำซาวนด์ฟุ้งๆ ลอยๆ ป๊อปยุค 80 เนื้อหาเบาๆ เกี่ยวกับรักหนุ่มสาวมาเต็มไปหมด ก็มีกลุ่มคนรุ่นใหม่กลุ่มหนึ่งที่ยังคงยึดแนวทางร็อกที่ผสมผสานกับโฟล์ก คันทรี บลูส์ (ซึ่งผมขอเรียกรวมๆ ว่า รูทส์ร็อก - Roots Rock นะครับ) และมีเนื้อหาหนักหน่วงแบบเพลงเพื่อชีวิตสุดเข้มข้นออกมาได้อย่างโดดเด่น เปรียบได้ดั่งดอกไม้ป่าสีเอิร์ธโทนพันธุ์หายากที่สวยงามและมีหนามแหลมคม แทรกตัวขึ้นมาจากผืนดินซึ่งรายล้อมไปด้วยกุหลาบสีสด

    ซองใส่ซีดีอัลบั้มนี้เป็นกระดาษซีลปิดด้วยด้ายสีขาว ปกสกรีนรูปผู้หญิงตัวสีชมพูยืนหันหลังและเหมือนกำลังจะถกเสื้อกล้ามสีดำขึ้นมาเช็ดหน้า อาจจะเป็นการเช็ดน้ำตา หรือไม่ก็เช็ดคราบเหงื่อไคลที่เกิดจากความเหน็ดเหนื่อย สุดแล้วแต่คนจะตีความกันไป พร้อมกับมีคำว่า 'เยนา' ตัวใหญ่สกรีนนูนแบบรางๆ อยู่บนปก

    เพลงแรกของ Yena ที่ผมได้ฟังก็คือเพลง กรุงเทพ ซึ่งวันนั้นผมก็ฟังวนแทบจะทั้งวัน เนื้อหาเข้มข้น ดนตรีเร้าใจหนักแน่นเหมือนมี 4 ชิ้น ซึ่งผมมาทราบภายหลังว่ามีแค่ 3 ชิ้น โดยรวมที่ผมคิดได้ในตอนนั้นคือ นี่มันคาราบาวนิวเจนฯ ชัดๆ แม้ดนตรีไม่เหมือนกัน แต่การเล่าเรื่อง การร้อง มันคือเพื่อชีวิตแบบที่ผมคุ้นเคยมาจากคาราบาว นั่นทำให้ใจผมเทให้ Yena มากกว่า เพราะในส่วนของดนตรี Yena มีความเป็นต้นฉบับ คือตอนผมได้ฟังดนตรีของ Yena ผมแทบไม่มีภาพของศิลปินคนไหนโผล่ขึ้นมาเลย ประมาณว่า "เออ…เหมือนวงนี้เลยว่ะ" ในขณะที่คาราบาวมีความเป็นละตินร็อก เพลงเร็วจังหวะ 3 ช่า ทำให้ผมเห็นภาพของ คาร์ลอส ซานตาน่า (Carlos Santana) แต่ Yena ก็คือ Yena เลย

    ในเรื่องดนตรีบอกได้เลยว่าโดดเด่นมากๆ ทั้ง 3 ชิ้นมีความสำคัญหมด แต่ที่ผมสนใจมากเป็นพิเศษก็คือ เบส การเดินเบสดูมีเรื่องราว และในขณะเดียวกันก็มีซาวนด์ที่ค่อนข้างแรง โดยปกติแล้วในวงอื่น เบสจะเป็นเครื่องดนตรีที่ปิดทองหลังพระ คุมคอร์ดไปเรื่อยๆ แบบเจียมเนื้อเจียมตัว แต่สำหรับ Yena แล้วเครื่องดนตรีทุกชิ้นมีบทบาทโดดเด่นกันหมด

    พูดถึงเรื่องที่ Yena เล่ากันหน่อยละกันครับ Yena เป็นวงดนตรีจากกรุงเทพฯ ที่สามารถถ่ายทอดเรื่องราวของทุกชีวิตได้อย่างเข้าอกเข้าใจ ผมรู้สึกเชื่อและอินกับทุกเพลงได้ไม่ยากเย็น คุณไม่จำเป็นต้องเป็นช้างที่ถูกพามาเดินในเมืองหลวง เพื่อจะได้เข้าใจความรู้สึกนึกคิดของพวกมันจากเพลง กตัญญู คุณไม่จำเป็นต้องเป็นคนรับใช้เพื่อจะได้เข้าถึงจิตใจของคนในเพลง คนรับใช้ คุณไม่จำเป็นต้องเป็นทหารในสงครามเพื่อจะได้เข้าใจเรื่องราวของเพลง แกงไตปลา ที่คุณต้องทำก็แค่เคลียร์หัวตัวเองให้โล่ง และให้ Yena พาคุณไป

    หรือจริงๆ คำว่าทุกชีวิตก็เหมือนจะดูถูก Yena เกินไปหน่อย เพราะควรใช้คำว่าทุกสรรพสิ่งเลยด้วยซ้ำ ผมเชื่อว่าต่อให้ Yena ทำเพลงเกี่ยวกับเศษฝุ่น ขยะ หรือใบไม้ที่ร่วงหล่นจากต้น ก็คงจะยังสามารถทำให้ผมอินและรู้สึกเชื่อได้เหมือนเคย

    พระเอกของอัลบั้มนี้ผมไม่สามารถยกตำแหน่งหล่อสุดให้กับเพลงไหนได้ แต่ถ้าถามว่าผมรักเพลงไหนที่สุด ผมจะตอบว่าเพลง 'ไฮ เฮลโล' เพลงรักที่ไม่ได้พูดถึงความรักหวานหอมของชายหญิง หรือความเคอะเขินยามบอกรักกันแต่อย่างใด เป็นความรักในแง่มุมที่หลายคนน่าจะคุ้นเคย แต่ไม่ค่อยได้สัมผัสมันในรูปแบบของเพลงสักเท่าไร

    "ความรักคลุกข้าวนั้นเคี้ยวกลืนไม่ลง หวังเพียงแค่เอ็งยังคงรักและอภัย"

    ผมหวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะมีใครลองไปหาซื้อหาฟังกัน เมื่อฟังจนจบแล้วผมมั่นใจได้ว่าคุณอาจจะเข้าถึงจิตใจของทุกชีวิตได้ โดยมีมุมมองจากเพลงของ Yena เป็นส่วนประกอบ และมองโลกเปลี่ยนไปจากเดิมไม่มากก็น้อย