Review: Dialog – บางวันของหญิงสาวแปลกประหลาด

    สิ่งแรกที่ดึงดูดให้เราสนใจหนังสือเล่มเล็กๆ เล่มนี้ คือภาพวาดบนหน้าปก ซึ่งเป็นฝีมือของ Toddyinthemood นักวาดภาพที่มีสไตล์เฉพาะตัวและมีแฟนๆ ติดตามอยู่จำนวนหนึ่ง – ซึ่งผมก็เป็นหนึ่งในจำนวนนั้นด้วย

    แต่จริงๆ แล้ว Dialog – บางวันของหญิงสาวแปลกประหลาด ไม่ใช่แค่หนังสือภาพเท่านั้น หากแต่เป็นงานเขียนของนักเขียนที่ใช้นามปากกาว่า ไอติมตากแห้ง จำนวน 13 เรื่อง จะบอกว่าเป็นรวมเรื่องสั้นก็คงไม่ผิดนัก

    เรื่องสั้นทั้ง 13 ของ ไอติมตากแห้ง มีลีลาที่แปลกประหลาดอยู่บ้าง ตัวละครหลายๆ ตัวผูกพันกับหนังสือ ห้องสมุด เสียงดนตรี การถ่ายภาพด้วยกล้องฟิล์ม บรรยากาศในร้านกาแฟ และที่สำคัญคือความทรงจำจากความสัมพันธ์ในอดีตที่ยังฝังแน่นอยู่ในชีวิตปัจจุบัน บางเรื่องมีความไซไฟ-แฟนตาซีนิดๆ ในขณะที่บางเรื่องให้อารมณ์แบบญี่ปุ่นหรือเกาหลีหน่อยๆ

    ตัวละครในเรื่องสั้นทั้ง 13 มีอาการจมจ่อม เศร้าสร้อย บ้างพยายามดิ้นรนขัดขืน แต่บ้างก็เพียงปล่อยให้ตัวเองจมลึกลงไปในห้วงอารมณ์อันหมองหม่นนั้น แต่บางตัวละครก็กำลังจะปลดปล่อยตัวเองจากห้วงคำนึงอันอึมครึม แล้วเดินไปสู่ความหวังที่กำลังเรืองรองขึ้นมาในชีวิต

    ลีลาการเล่าเรื่องของ ไอติมตากแห้ง นั้นน่าสนใจไม่น้อย บางครั้งเขาเล่าสลับสรรพนามอย่างชวนให้ผู้อ่านสับสน แต่หากตั้งใจอ่านจริงๆ จะพบว่าเขาเพียงเปิดช่องว่างให้ผู้อ่านได้ตีความและช่วยนักเขียนจินตนาการภาพของเรื่องเล่าไปพร้อมๆ กัน

    เมื่อเรื่องราวจากความคิดของ ไอติมตากแห้ง ถูกประกบด้วยภาพประกอบจาก Toddyinthemood ที่ให้อารมณ์ไปในทางเดียวกัน คือเศร้าเหงา งดงาม ชวนตีความ และมีอารมณ์ไซไฟ-แฟนตาซีอยู่นิดๆ ทั้งภาพและเรื่องจึงสอดประสานและส่งเสริมกันเป็นอย่างดี อ่านเรื่องสลับภาพ เหมือนกับชมภาพยนตร์ที่มีภาพลองเทค ตั้งกล้องนิ่งและนาน ที่สวยจับใจ ตัดต่อสลับด้วยบทพูดแบบโมโนล็อกที่ดูคมคาย บางขณะเหมือนบทกวีไร้สัมผัสที่โรแมนติก และชวนให้ใคร่ครวญคิดตามไปด้วยในขณะรับฟัง อย่างเช่นช่วงสั้นๆ ของห้วงคำนึงเหล่านี้


"มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่แปลก สร้างร่มกันฝนขึ้นมาได้ แต่กลับไม่สามารถสร้างอะไรที่กันไม่ให้เราเศร้าได้เลยสักอย่าง พอมองกลับมาตอนนี้ฉันว่ามันเป็นเสน่ห์นะ หากเราสร้างอะไรที่กันไม่ให้เราเศร้าได้ ความเสียใจก็จะกลายเป็นเรื่องที่ไม่สำคัญอะไรเลย และบทเรียนไหนๆ ก็จะไม่ทำให้เราเติบโตได้อีกเลย"

(จากเรื่อง สระว่ายน้ำที่กว้างที่สุดในโลก)

"ในขณะที่เราหยิบหนังสือสักเล่มในห้องสมุดลงมา อาจจะพอดีกับในวันหนึ่งที่นานมาแล้วหรือในอนาคตที่จะเกิดขึ้น คนที่เราคิดถึง คนประเภทเดียวกับเรา จะมายืนตรงนี้และหยิบหนังสือเล่มเดียวกันไปเยียวยาตัวเองจนกระทั่งหน้าสุดท้ายจบลง"

(จากเรื่อง หญิงสาวผู้สนุกกับการจัดหนังสือ)

    เรื่องที่น่าสนใจอีกประการของหนังสือเล่มนี้คือ แม้จะมีท่าทีโรแมนติกและติดจะไซไฟนิดๆ แต่ตัวละครส่วนใหญ่ในหนังสือเล่มนี้กลับดูธรรมดาสามัญ เป็นเพียงคนหนุ่มสาวที่ไม่โดดเด่นอะไรนัก อย่างในเรื่องสั้นชื่อ หนังสือเล่มบาง นั้นถึงกับมีการขับเน้นและเชิดชูความเป็นคนธรรมดาเลยด้วยซ้ำ การอ่าน Dialog – บางวันของหญิงสาวแปลกประหลาด จึงไม่ได้ให้อารมณ์ที่ถึงกับประหลาดจนหลุดโลก หากแต่เป็นหนังสือที่สะท้อนอารมณ์เหงาเศร้าของคนธรรมดาๆ อย่างเราๆ ที่ในห้วงอารมณ์เหล่านั้นที่เราทุกคนต้องเจอ บางทีก็อาจมีอะไรแปลกประหลาดและแฟนตาซีแอบซ่อนอยู่เหมือนกัน

    แล้วมันก็น่าสนใจไม่น้อยที่จะลองค้นหาเรื่องพิเศษที่ซ่อนอยู่ในความเหงาเศร้าเหล่านั้น แล้วยิ้มทั้งน้ำตาไปพร้อมกับการพบเจอที่เป็นของเราแต่เพียงผู้เดียว


วิภว์ บูรพาเดชะ

ผู้ก่อตั้งนิตยสาร happening, บรรณาธิการบริหารนิตยสาร happening, กรรมการบริหารหอศิลปวัฒนธรรมแห่งกรุงเทพมหานคร (bacc), นักเขียน, นักแต่งเพลง, นักฟังเพลง และนักอ่านตัวยง