ค.ศ.1946 เก้าเดือนหลังได้รับการปล่อยตัวจากค่ายกักกันนาซี ที่ซึ่งชีวิตได้เฉียดใกล้ความตายมากที่สุด และต้องเผชิญกับความโหดร้ายอย่างที่มนุษย์ไม่ควรได้พบ วิกเตอร์ อี. ฟรังเคิล จิตแพทย์ชาวออสเตรีย ได้แสดงปาฐกถาครั้งสำคัญว่าด้วยความหมายและคุณค่าของชีวิต

ขณะนั้นเป็นช่วงหลังสงครามใหญ่ เป็นช่วงเวลาที่ผู้คนต่างหมดสิ้นความหวัง และโหยหาสิ่งกระตุ้นเร้าทางศีลธรรมและปัญญาที่สูญหายไประหว่างช่วงสงคราม ปาฐกถาของเขาได้มอบพลังบางอย่างแก่ผู้ฟัง

เนื้อหาของปาฐกถาครั้งนั้นได้ถูกเรียบเรียงขึ้นเป็นหนังสือ อย่าสูญสิ้นความหวัง เพราะชีวิตยังมีความหมาย (Yes to Life: In Spite of Everything) เล่มนี้

น่าประหลาดใจว่า แม้เวลาจะผ่านมากว่าเจ็ดทศวรรษ แต่ถ้อยคำของฟรังเคิลยังคงมีความเป็นอมตะ แม้ทุกวันนี้โลกจะไม่ได้พบกับความโหดร้ายเช่นสงครามโลกครั้งที่สอง แต่เราก็ยังคงเผชิญกับความสิ้นหวัง หดหู่ สับสน ความเกลียดชัง แบ่งแยกเขาเรา ความทุกข์กัดกร่อนจิตใจของเราให้หลงทางและเจ็บป่วย

ท่ามกลางความเลวร้ายต่าง ๆ นานาในโลกใบนี้ ไม่ว่าจะเป็นในยุคหลังสงครามหรือปัจจุบัน

หนังสือเล่มนี้จะแสดงให้เห็นว่า คุณค่าและความหมายของชีวิตคนเราไม่ได้สูญสลายหายไปจากการถูกกระทำด้วยความโหดร้ายเหล่านั้น ชีวิตของคนเรายังพร้อมจะเติบโต ผลิบานขึ้นใหม่ ตราบที่เรายังคงมีความหวัง และยืนหยัดว่าเราจะมีชีวิตอยู่ต่อไป ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม"

ถ้อยคำที่สร้างพลัง ปรัชญาแห่งการดำรงชีวิตอยู่ ซึ่งทำให้เราได้ตระหนักว่า แม้ในสภาวการณ์ที่เลวร้ายแสนสาหัสทั้งด้านกายภาพและจิตใจ เช่นที่ผู้เขียนเคยประสบมาเมื่อถูกคุมขังในค่ายกักกันนาซี นั่นไม่ได้ทำให้คุณค่าและความหมายในการเป็นมนุษย์ของเราหายไป ตราบที่เรายังยึดมั่นในความหวัง และยืนยันที่จะมีชีวิตต่อไป

ในยุคสมัยที่มีความหดหู่สิ้นหวังรายล้อม เช่นในปัจจุบันที่เราต้องเผชิญกับโรคระบาด ประสบอุปสรรคมากมายในการดำรงชีวิต หนังสือเล่มนี้จะปลอบประโลมและสร้างพลังให้แก่เรา และเป็นหนังสือที่มีคุณค่า เหมาะกับมอบให้แก่กันในช่วงปีใหม่