ฟรันซ์คาฟคาเขียนจดหมายฉบับนี้ด้วยความอัดอั้นจากเหตุการณ์ขัดแย้งรุนแรงต่อกรณีล้มเลิกการแต่งงานกับยูลีวอริเซคเพราะพ่อไม่เห็นด้วย ด้วยว่าเธอมีฐานะทางครอบครัวไม่เทียบเคียงกับครอบครัวคาฟคาได้เมื่อเขียนจบเขาตั้งใจจะส่งจดหมายฉบับนี้ถึงพ่อทางไปรษณีย์แต่ทว่าเขาไม่ได้ส่งมันอย่างที่ตั้งใจไว้แต่นําติดตัวกลับมาที่กรุงปรากหวังจะมอบให้ด้วยตนเองแต่ก็ถูกแม่และน้องสาวห้ามไว้สุดท้ายแล้วจดหมายฉบับนี้ก็ไม่เคยถึงมือพ่อ แม้กระทั่งในตอนที่คาฟคาจากโลกนี้ไปแล้ว

งานเขียนชิ้นนี้เรียงร้อยด้วยภาษาเรียบง่ายทว่าถ้อยคําแสดงถึงอารมณ์ความรู้สึกและความคิดผ่านตัวตนอย่างลึกซึ้ง ฉายภาพที่ดูบิดเบี้ยวเกินจริง เหตุการณ์ต่างๆในชีวิตของผู้เขียนสร้างมุมมองที่แปลกประหลาด น้ําเสียงที่เล่าเหตุการณ์เต็มด้วยความปวดร้าวสะท้อนความสับสนและการต่อสู้กับความขัดแย้งในใจของตนเองจดหมายถึงพ่อเป็นผลงานชิ้นสําคัญที่สะท้อนความขัดแย้งของพ่อกับลูกซึ่งความขัดแย้งนี้คือปฐมเหตุที่ทําให้คาฟคามิอาจดําเนินชีวิตด้วยความภาคภูมิและมั่นใจ บาดแผลในจิตใจเหล่านี้ล้วนได้มาจากหนามแหลมบนต้นไม้ใหญ่ที่เสียดแทงหัวใจคาฟคาจนถึงวาระสุดท้ายของชีวิต

วรรณกรรมแปลของไลบรารี่ เฮ้าส์เล่มนี้ได้รับทุนสนับสนุนการแปลจากสถาบันเกอเธ่ สํานักงานใหญ่ เมืองมิวนิค ประเทศเยอรมนี